Weer richting het oosten

Dinsdag wordt een lange reisdag (330 km over een tweebaansweg) naar Bikaner. Onderweg zien we veel militaire voertuigen en kampen van de Special Border Force, ter bescherming van de grens met Pakistan, hier niet ver vandaan. Ook bezoeken we kort de Kolayat fair. Het is hier drie dagen feest rond een heilig meer. We zijn de enige buitenlanders en iedereen zwaait naar ons, wil op de foto, achtervolgd ons, vraagt aan ons. We voelen ons erg ongemakkelijk en na een rondje zoeken we graag onze chaufeur weer op.

Na de eerste, rustige honderd km wordt het druk op de weg met trucks. In de buurt van Bikaner staan ook een heleboel steen- en cementfabriekjes. Af en toe zie je onderweg veel armoede en een heleboel plastic afval.

Het hotel in Bikaner is erg eenvoudig. De havelli is vroeger door de minister-president van Bikaner gebouwd, maar redelijk vervallen. Het wordt gerund door een heel vriendelijke familie. We wagen ons nog aan een wandelingetje door het drukke oude centrum, wat een pestherrie met al dat getoeter.

Woensdag blijven we in en om Bikaner. We bezoeken eerst de rattentempel van Deshnok. Voor de tempel staat een enorme rij mensen die een offer komen brengen (o.a. kokosnoot voor de melk voor de ratten) en bidden voor de heilige ratten. Wij mogen via een aparte rij erlangs. Op de binnenplaats zien we de ratjes al vrij rondlopen. Je moet oppassen dat je er niet op gaat staan, tenslotte loop je in tempels op je blote voeten... we kijken de drukte een tijdje aan en wagen ons er dan doorheen.

Vervolgens bezoeken we het fort van Bikaner. Dit is een van de weinig forten in Rajasthan, welke niet op een heuvel ligt. Van binnen zijn de muren prachtig beschilderd. We zien hier ook een paar bruidsparen. De man loopt voorop en houdt een doek vast waarmee hij zijn kersverse vrouw begeleid.

Na de lunch bezoeken we het Bikaner camel research center. Hier zijn vier soorten camels (dromedarissen). Die uit Bikaner zijn donkerbruin en sloom, maar sterk en hebben harige oren en wenkbrauwen. Die uit Jaisalmer zijn lichtbruin, hoger, slanker en bekend om hun snelheid (voor racing). Degene uit Kachchhi staan bekend om de grote hoeveelheid melk en hebben krullend haar. En degene uit Mewari zijn bijna wit van kleur en staan ook bekend om de melkproductie. Verder proberen ze hier de camelsoorten te kruisen.
Tijdens onze rondleiding komen de camels terug van hun dagelijkse wandelingetje van ca 30 a 40 km.

s' Avonds eten we in de eetkamer van de familie met een Oostenrijks stel en een Hollands, lesbisch stel (welke we deze vakantie al voor de vierde keer tegen komen). Erg gezellig.

De volgende morgen rijden we via Fatehpur naar Mandawa en Nawalgarh, allen gelegen in het district Shekhawati. Vroeger was dit een bekend handelsgebied waar grote haveli's (windhuizen) gebouwd werden. Inmiddels zijn er veel vervallen, enkele redelijk bewaard gebleven en enkele gerestaureerd. We bezoeken er een aantal. De haveli heeft meerdere binnenplaatsen en kamers die beschilderd zijn (soort fresco's). Bekijk de foto's, die zeggen meer dan ik kan beschrijven.
Ook ons hotel is een schitterende haveli. 's Avonds eten we op het dak met uitzicht op de straat waar koeien, ezels, ossen langslopen en ook de optocht van een man op een wit paard die morgen gaat trouwen (was dus niet sinterklaas).

Vrijdag is een reisdag naar Ranthambhore NP. Bij aankomst is het te fris om een duik in het zwembad te nemen. We zijn hier speciaal om op safari te gaan, op zoek naar de Bengaalse tijger.

Dus op zaterdag op tijd ons bed uit. Het park is zo groot, dat het is opgedeeld in 10 zones/routes. En er zouden ruim 50 tijgers moeten rond lopen. Helaas hebben we ze tijdens beide safari's niet gezien. Wel een paar soorten herten en antilopen en vogels. Helaas, maar dat is wildlife...